قابلت الحزن صدفه ماشى وماسك ف ايده الصبر
اتخضيت وجريت بسرعه حفرت للحزن قبر
و ف الضلمه لفيت وراه و طعنته بكل قوه وشر
و دفنته وبالتراب غطيته شبر شبر
بصيت لفوق لقيت الحزن بيقولى
يا حلو اللى انت دفنته دا كان الصبر
****************************
بيقول قال لسانك حصانك
و يكون فراوله ومانجه كمان عشانك
ولو يوم عملها وفكر وخانك
يا عم فكك هوا مين ف الخلق صانك
****************************
كان ويا ما كان وكان لدنيتنا الجميله الف وش
وش يخلى الناس بتضحك والتانى يخلى الناس تكش
انا كان كل حلمى يكون لى فيها و لو حتى عش
بصتلى الدنيا و قالتلى روح يا بنى هش
ما انا اصلى كنت غلبان ومن الحياه بنش
بس عرفت انك علشان تعيش لازم تدى للدنيا دى وش
***************************
صباح الخير على عيونك يا بيه
معلش حسنه دا انا محتاج جنيه
انا عندى ياما راح اقولك عليه
سبحانك يا ربى هوا الكدب بقى عاده فينا ولا ايه
***************************
اجرى و الحقلك مواصله و زنق و دوس
دا الواحد بقى راكب ولا كأنه ف كابوس
وعم الأسطى همه كله يلم الفلوس
و التباع بتاعه بيهين الزباين على وجه الخصوص
تيجى محطتك هتنزل وتنسى
و للوشوش كمان راح تبوس
***************************
كان نفسى اكون ف الحب استاذ و طالب
اعلمه واتعلم منه و امر الحب غالب
لحد ما وقعت فيه و من غير مطالب
لقيتنى يا ما خدت فيه م الناس مقالب
تبت و بقيت من بعيد لبعيد براقب
***************************
شفته وسط الزحمه واقف ضعيف
و الحزن راسم ملامحه على خفيف
و طيت عليه و قلت مالك
الدنيا لازم تاخد منك و انت برده للدنيا لازم تضيف
بص لفوق وقالى يا استاذ
انا كل ذنبى انى حاولت اعيش شريف
****************************
الفرح زى جناح يمامه راسم وشها
و مد ايديه لأمواجه البعيده هناك شدها
ضحكت كتير لحد ما الدموع سالت على خدها
حضنت جواها قلبى و قلوب الناس كلها
دى حبيبتى زى حباية الندى لو الف الدنيا ما الاقيش زيها
