الفرح راسم وشها

قابلت الحزن صدفه ماشى وماسك ف ايده الصبر

اتخضيت وجريت بسرعه حفرت للحزن قبر

و ف الضلمه لفيت وراه و طعنته بكل قوه وشر

و دفنته وبالتراب غطيته شبر شبر

بصيت لفوق لقيت الحزن بيقولى

يا حلو اللى انت دفنته دا كان الصبر

****************************

بيقول قال لسانك حصانك

و يكون فراوله ومانجه كمان عشانك

ولو يوم عملها وفكر وخانك

يا عم فكك هوا مين ف الخلق صانك

****************************

كان ويا ما كان وكان لدنيتنا الجميله الف وش

وش يخلى الناس بتضحك والتانى يخلى الناس تكش

انا كان كل حلمى يكون لى فيها و لو حتى عش

بصتلى الدنيا و قالتلى روح يا بنى هش

ما انا اصلى كنت غلبان ومن الحياه بنش

بس عرفت انك علشان تعيش لازم تدى للدنيا دى وش

***************************

صباح الخير على عيونك يا بيه

معلش حسنه دا انا محتاج جنيه

انا عندى ياما راح اقولك عليه

سبحانك يا ربى هوا الكدب بقى عاده فينا ولا ايه

***************************

اجرى و الحقلك مواصله و زنق و دوس

دا الواحد بقى راكب ولا كأنه ف كابوس

وعم الأسطى همه كله يلم الفلوس

و التباع بتاعه بيهين الزباين على وجه الخصوص

تيجى محطتك هتنزل وتنسى

و للوشوش كمان راح تبوس

***************************

كان نفسى اكون ف الحب استاذ و طالب

اعلمه واتعلم منه و امر الحب غالب

لحد ما وقعت فيه و من غير مطالب

لقيتنى يا ما خدت فيه م الناس مقالب

تبت و بقيت من بعيد لبعيد براقب

***************************

شفته وسط الزحمه واقف ضعيف

و الحزن راسم ملامحه على خفيف

و طيت عليه و قلت مالك

الدنيا لازم تاخد منك و انت برده للدنيا لازم تضيف

بص لفوق وقالى يا استاذ

انا كل ذنبى انى حاولت اعيش شريف

****************************

الفرح زى جناح يمامه راسم وشها

و مد ايديه لأمواجه البعيده هناك شدها

ضحكت كتير لحد ما الدموع سالت على خدها

حضنت جواها قلبى و قلوب الناس كلها

دى حبيبتى زى حباية الندى لو الف الدنيا ما الاقيش زيها